-
1 φῦλον
A race, tribe, or class,οὔ ποτε φ. ὁμοῖον ἀθανάτων τε θεῶν χαμαὶ ἐρχομένων τ' ἀνθρώπων Il.5.441
;γυναικῶν φῦλον Hes.Th. 1021
; θεῶν ἐς φῦλον ib. 202, cf. 965, Op. 199:φῦλον ἀοιδῶν Od.8.481
: in [dialect] Ep. more freq. in pl., φῦλα ἀνθρώπων, θεῶν, Il. 14.361, 15.54; φῦλα γυναικῶν, ἐπικούρων, Γιγάντων, 9.130, 17.220, Od.7.206;ἄγρια φῦλα, μυίας Il.19.30
; φῦλα μελισσέων, of a swarm of bees, Hes. Fr.14.5; in later Poets and Prose usu. in sg. (but pl.,φ. ποικίλα θηρῶν Ar.Av. 777
(lyr.); φῦλα πόντου, of fishes, E.Fr.27 (lyr.)),φ. ματαιότατον Pi.P.3.21
;ἓν φ. ἀνθρώπων S.Fr.591.1
(lyr.); τὸ ἄλλο φ. the rest of the people, Id.OT19; φῦλον ὀρνίθων the race of birds, Id.Ant. 342 (lyr.), cf. Ar.Av. 231, 253 (both lyr.): πτηνῶν ib. 1088 (lyr.);τὸ πτηνὸν φ. Pl.Sph. 220b
;τὸ κηρυκικὸν φ. Id.Plt. 260d
, cf. Cra. 398e; τὸ φ... οὐ.. ῥᾷστον συλλαβεῖν τί ποτ' ἐστίν, ὁ σοφιστής the sophist tribe, Id.Sph. 218c; κατὰ Ὅμηρον καὶ Ἡράκλειτον καὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον φ. and all the tribe of them, Id.Tht. 160d;φ. ἀμφορεαφόρων Eup.187
; φ. βουλευτικόν, = Lat. ordo senatorius, D.C.59.9: metaph.,φ. τῶν ἡδονῶν Luc.Nigr.16
.II nation,φῦλα Πελασγῶν Il.2.840
; κελαινὸν φ., of the Aethiopians, A.Pr. 808, cf. Supp. 544 (lyr.);βάρβαρα φ. E.IT 887
(lyr.);Σύρους, φῦλον πάμπολυ X.Cyr.1.5.2
;πολεμικώτατα φ. Plu.Sull.29
. -
2 ἄνθρωπος
A man, both as a generic term and of individuals, Hom. etc., opp. gods, , etc.; πρὸς ἠοίων ἢ ἑσπερίων ἀνθρώπων the men of the east or of the west, Od.8.29; even of the dead in the Isles of the Blest, ib.4.565;κόμπος οὐ κατ' ἄνθρωπον A.Th. 425
, cf. S.Aj. 761.2 Pl. uses it both with and without the Art. to denote man generically,ὁ ἄ. θείας μετέσχε μοίρας Prt. 322a
;οὕτω.. εὐδαιμονέστατος γίγνεται ἄ. R. 619b
, al.; ὁ ἄ. the ideal man, humanity,ἀπώλεσας τὸν ἄ., οὐκ ἐπλήρωσας τὴν ἐπαγγελίαν Arr.Epict.2.9.3
.3 in pl., mankind,ἀνθρώπων.. ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν Il.9.134
;ἐν τῷ μακρῷ.. ἀνθρώπων χρόνψ S.Ph. 306
; ἐξἀνθρώπων γίγνεσθαι depart this life, Paus.4.26.5, cf. Philostr.VA8.31.b joined with a [comp] Sup. to increase its force, ; ὁ ἄριστος ἐν ἀνθρώποις ὄρτυξ the best quail in the world, Pl.Ly. 211e; freq. without a Prep., μάλιστα, ἥκιστα ἀνθρώπων, most or least of all, Hdt.1.60, Pl.Lg. 629a, Prt. 361e; ἄριστά γ' ἀ., ὀρθότατα ἀ., Id.Tht. 148b, 195b, etc.c τὰ ἐξ ἀνθρώπων πράγματα 'all the trouble in the world', ib. 170e;γραφὰς τὰς ἐξ ἀνθρώπων ἐγράφετο Lys.13.73
;αἱ ἐξ ἀνθρώπων πληγαί Aeschin.1.59
;πάντα τὰ ἐξ ἀνθρώπων κακὰ ἔλεγε D.C.57.23
.4 joined with another Subst., like ἀνήρ, ἄ. ὁδίτης Il.16.263;πολίτας ἀ. D.22.54
; with names of nations,πόλις Μερόπων ἀνθρώπων h.Ap.42
; in [dialect] Att. freq. in a contemptuous sense, ἄ. ὑπογραμματεύς, ἄ. γόης, ἄ. συκοφάντης, Lys.30.28, Aeschin.2.153,183;ἄ. ἀλαζών X.Mem.1.7.2
;ἄ. ὑφάντης Pl.Phd. 87b
;Μενίππου, Καρός τινος ἀνθρώπου D.21.175
;ἄ. βασιλεύς Ev.Matt.22.2
.5 ἅνθρωπος or ὁ ἄνθρωπος alone, the man, the fellow, Pl.Prt. 314e, Phd. 117e; ὡς ἀστεῖος ὁ ἄ., with slight irony, ib. 116d, al.; with a sense of pity, D.21.91.6 in the voc. freq. in a contemptuous sense, as when addressed to slaves, etc., ἄνθρωπε or sirrah! you sir!Hdt.
3.63,8.125, and freq. in Pl., but in Trag. only S.Aj. 791, 1154; simply, brother, POxy.215.1, Diog.Oen. 2.7 slave,ἂν ἄ. ᾖ Philem.22
;ἄ. ἐμός Gal.14.649
; ὁ ἄ. τῆς ἁμαρτίας orἀνομίας 2 Ep.Thess.2.3
;ἄ. τοῦ Θεοῦ
1 Ep.Tim.6.11
; but τιθέναι τινὰ ἐν ἀνθρώποις make a man of, of a freed slave, Herod.5.15.9 Medic., name of a plaster,ἡ διὰ σάνδυκος ἄ. καλουμένη Aët.15.43
.II as fem., woman, Pi.P.4.98, Hdt.1.60, Isoc.18.52, Arist.EN 1148b20; contemptuously, of female slaves, Antipho1.17, Is.6.20, etc.; with a sense of pity, D.19.197.—Prop. opp. θηρίον, cf. ἀνήρ; but opp. γυνή, Aeschin.3.137;ἀπὺ ἀνθρώπου ἕως γυναικός LXX 1 Es.9.40
, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἄνθρωπος
-
3 ἄνθρωπος
ἄνθρωπος, ὁ, in der Krasis ion. ὥνϑρωπος, att. ἅνϑρωπος (Ableitung der Alten schwankt zwischen ἄνω ἀϑρεῖν, vom aufwärts gerichteten Blick des Menschen, u. Plat. ἀναϑρεῖ ἃ ὄπωπε, Crat. 899 c; richtiger nicht als Zusammensetzung, viell. als Ableitung von dem Stamme ΑΝΘ, ἄνϑος, ἀνϑέω zu betrachten, vgl. übrigens Lob. paralip. 118), der Mensch zur Bezeichnung der Gattung, sowohl im Ggstz zu den Thieren, als zu den Göttern, ἀϑανάτων τε ϑεῶν χαμαὶ ὲρχομένων τ' ἀνϑρώπων Il. 5, 442; auch nach dem Tode noch, die Abgeschiedenen, und die in's Elysische Gefilde Versetzten Od. 4, 565. 568. Daher οἱ ἄνϑρωποι, die Menschen, das ganze Menschengeschlecht, μαντήϊα μοῦνα ἐν ἀνϑρώποις, die einzigen Orakel in der Welt, Her. 1, 53; τὸν ἄριστον ἐν ἀνϑρώποις ὄρτυγα, die beste Wachtel in der Welt, Plat. Lys. 211 e; vgl. Xen. Mem. 8, 6, 2 καλὸν γὰρ εἴπερ τι καὶ ἄλλο τῶν ἐν ἀνϑρώποις; τῶν ἐν ἀνϑρώποις ἁπάντων δεινότατον Dem. 53, 2; u. beim compar., οὐδὲν τῶν ἐν ἀνϑρώποις ἀνισώτερον εἶναι Xen. Cyr. 2, 2, 17. So wird dem superlat. ἀνϑρώπων zur Verstärkung hinzugesetzt, φϑονερὸς ἥκιστ' ἀνϑρώπων, am allerwenigsten (unter den Menschen), Plat. Prot. 361 b; ἄριστάγ' ἀνϑρώπων Theaet. 148 b; ἀκριβέστατα ἐπίστασαι ἀνϑρώπων, am allergenauesten, Hipp. mai. 285 c. Auch ἐξ ἀνϑρώπων, z. B. τὰ ἐξ ἀνϑρ. πράγματα, unglaublich viel, Theaet. 170 e; αἱ ἐξ άνϑρώπων πληγαί, die menschenmöglichsten Prügel, Aesch. 1, 59; Lys. 13, 73 γραφὰς τὰς ἐξ ἀνϑρώπων ἐγράφετο; bes. bei Sp. Cor. Heliod. 2, p. 34. Man vgl. οἱ πατέρες, ὅσα ἄνϑρωποι, οὐκ ἀμαϑεῖς ἔσονται, so weit es für Menschen möglich ist. Plat. Rep. V, 467 c. Uebh. ist ἄνϑρωπος, auch mit dem Artikel, die allgemeine Bezeichnung für Men sch, im Deutschen oft durch man auszudrücken. – Zuweilen tritt noch ein anderes Substantivum mit ursprünglich adjektivischem Begriff dazu, ἄνϑρωπος ὁδίτης, Wandersmann, Il. 16, 263 Od. 13, 123; auch bei Völkernamen, h. Ap. 42. Bei den Attikern hat es in Vrbdg mit Personalbenennungen. die einen Stand, ein Geschäft, ein Volk bezeichnen, meist einen verächtlichen Nebenbegriff, oder in Hinsicht auf menschliche Gebrechlichkeit etwas Bemitleidendes, vgl. Beisp. bei Menke zu Luc. Gall. 18 (wie ἀνήρ einen ehrenden); ἄνϑρωπος ὑφάντης Plat. Phaed. 87 b; ὑπογραμματεῖς Lys. 30, 28; ἐπιϑυμιῶν παρασκευασταί Plat. Gorg. 518 c; κόλαξ Dio Chrys. Abweichend πολῖται Xen. Cyr. 8, 7, 14; Ἕλλην Aesch. 3, 154. So steht auch ἄνϑρωπος allein, verächtlich, bes. von Sklaven, Her. 9, 39; Plat. Prot. 314 e; Dem. 48, 37; u. mit leichtem Vorwurf, ὦ ἄνϑρωπε, Mensch! Plat. Prot. 330 d Gorg. 452 b. Vorzugsweise bezeichnet es den Mann, Aesch. 3. 157 πρεσβύτας ἀνϑρώπους neben πρεσβύτιδας γυναῖκας; das fem. ἡ ἄνϑρωπος hat zuerst Her. 1, 60, und dann die Redner, gewöhnl. von Sklavinnen, und im verächtlichen Sinne, Antiph. 1, 17; Is. 6, 21; Dem. 19, 197. – Vgl. übrigens ἀνήρ.
-
4 ἄνθρωπος
ἄνθρωπος: man (homo); mostly pl., as opp. to gods, ἆθανάτων τε θεῶν χαμαὶ ἐρχομένων τ' ἀνθρώπων, Il. 5.442; mankind, πάντας ἐπ' ἀνθρώπους, ‘the world over,’ Il. 24.535; joined with a more specific word, ἄνθρωπος ὁδίτης, Π 2, Od. 13.123.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἄνθρωπος
См. также в других словарях:
φύλο — το / φῡλον, ΝΜΑ 1. το αρσενικό και το θηλυκό γένος ανθρώπων και ζώων (α. «ίσες ευκαιρίες για τα δύο φύλα» β. «σωμασκεῑν ἔταξεν οὐδὲν ἧττον τὸ θῆλυ τοῡ ἄρρενος φύλου», Ξεν. γ. «νῡν δὲ γυναικῶν φῡλον ἀείσατε», Ησίοδ.) 2. φυλή, εθνότητα (α. «οι… … Dictionary of Greek
